sessizlik düşer Arş'dan
yıllar sürer durmadan
yer gök parçalanır
evler ağaçlar boş odalar
çığlıklar içinde boğulurlar
sığınaklar kurumuş otlara benzer
alevler büyütür karanlığı
her şey yabancıdır
herkes kördür acımasızca
küçük çocuk güler oynar ağlar
tek başına dolaşır
falezlerde kanyonlarda
güçlüdür dimdik durur
korkar bilmeden deli gibi
korktukça büyür
büyüdükçe unutur
sessizlik bozulur saflık çıkar ortaya
öfkenin arkasından gelen umutla